Best wel creepy #2

Ik deelde andere halve maand geleden met jullie een lijstje met vervallen pretparken. (Geen idee waar ik het over heb?) Een van de parken was het Land van Ooit in Drunen. Aan het einde van dat artikel vertelde ik jullie dat het park nu open is als wandelpark en dat ik er graag naar toe zou willen. Nou vandaag was de dag! Benieuwd naar de foto’s? Klik dan verder!

Vroeger ben ik een aantal keer in het park geweest en het leek me dan ook leuk om daar nog eens te gaan kijken. Ik ging samen met mijn moeder. We wisten niet precies waar we moesten zijn dus toen we een Praxis tegenkwamen en mensen op de parkeerplaats zagen, is mijn moeder even uit gestapt om te vragen of ze misschien wisten waar we moesten zijn. Toevallig sprak ze iemand aan die er laatst zelf was geweest dus gelukkig was hij waar we moesten zijn! Het bleek dat we er echt bijna waren maar goed, als je niet weet waar je moet zijn, kom je er niet natuurlijk.

Deze foto is gemaakt vanaf het einde van de laan naar de oude ingang. Dit is niet de ingang waar wij door naar binnen zijn gegaan, maar dat maakt even niet uit.

En dit was dan volgens mijn moeder en mij de ingang. Alles was natuurlijk erg dicht gegroeid, wat het wel een beetje creepy maakte maar we waren niet de enige mensen die er rond liepen dus dat maakte het weer minder creepy.

Ik kan me nog herinneren dat je hier bij de ingang de ooit groet moest leren en dat je verwelkomt werd door de graaf en gravin. Volgens mijn moeder kon je hier ook kleding huren die je dan heel de dag aan mocht.

Het bekende roze kasteel. In mijn beleving was het echt super groot, maar dat was het echt totaal niet. Maarja, je bent dan natuurlijk nog een kind en dan lijkt alles veel groter. Je kon wel zien dat hier lang niets meer aan gedaan is. Op sommige plekken was de verf zo verkleurd dat het bijna wit was, erg jammer.

Achter het roze kasteel was een tuin en dit kleine buiten theater. We kwamen mensen tegen en die vertelde ons dat hier sap de aardwortel voorstellingen gaf. Ik liep over het hout en het voelde alsof ik er elk moment doorheen kon zakken.

Tegenover het roze kasteel was Waterloo. Zelfs het bordje stond er nog.

Met natuurlijk het leger dat het water in liep.

Deze laan was een van de dingen die ik me echt nog goed kon herinneren van vroeger, blijkbaar had dit veel indruk gemaakt.

Hier kon je waterfietsen in zwanen. Ik wilde eigenlijk hier nog op gaan staan maar er zaten al gaten in en het zag er best wel gammel uit dat ik dat maar niet gedaan heb.

Dat was alweer de laatste foto. Ik vond het echt super leuk om daar weer eens een keertje rond te lopen. Ik kon me nog veel dingen herinneren. Wat me wel opviel was dat het echt veel kleiner was als ik gedacht had. Ik kan me dan ook niet goed voorstellen dat je daar vroeger echt een dag zoet was. Aan de andere kant, je had natuurlijk wel shows en speeltuinen waar je wel even wat tijd mee kwijt was.

Toen we daar weg waren, gingen in een dorpje verderop nog wat eten en drinken en toen spraken we een man die daar vroeger als kind bijna naast had gewoond nog voordat het het Land van Ooit werd. Mijn moeder en ik dachten dat ze dat roze kasteel speciaal voor het Land van Ooit hadden gebouwd, maar daar heeft dus vroeger echt een graaf in gewoond die dat hele stuk grond van het Land van Ooit bezat.

In 2000 was ik er voor het eerst en is er een foto van mij gemaakt recht voor het roze kasteel. Ik kon het niet laten om vandaag precies op dezelfde plek maar dan vijftien jaar later, precies dezelfde foto te maken. Dus dat hebben we gedaan.

Het kasteel lijkt niet roze in 2000 maar dat was het wel. Het is gewoon een oude foto. ;)

Ben jij wel eens in het Land van Ooit geweest en wat kan je je er nog van herinneren?

 

Alle foto’s die gebruikt zijn in dit artikel zijn door mij gemaakt en mogen niet zonder toestemming ergens anders gebruikt worden.